Ograniczenie zrzutów ścieków do odbiornika jest obecnie jednym z najważniejszych działań pozwalających zapewnić ochronę wód powierzchniowych. Badania prowadzone w ostatnich latach potwierdzają znaczny wzrost zarówno objętości ścieków opadowych jak i stężeń zanieczyszczeń zawartych w spływach powierzchniowych. Spowodowane jest to głównie przez postępujący proces urbanizacji i związaną z nim rozbudowę miast, a tym samym zwiększenie powierzchni nieprzepuszczalnych. Zrzut ścieków z dużym ładunkiem zanieczyszczeń wpływa w niekorzystny sposób na odbiorniki wodne. Skład jakościowy ścieków jest zróżnicowany i zależy od wielu czynników, przede wszystkim jednak jest ściśle związany z systemem kanalizacyjnym zastosowanym do odwodnienia zlewni. W artykule przedstawiono analizę porównawczą oddziaływania na środowisko trzech podstawowych systemów kanalizacyjnych: kanalizacji ogólnospławnej, rozdzielczej i półrozdzielczej. Analizę przeprowadzono dla typowej zlewni miejskiej, przy wykorzystaniu uśrednionych stężeń podstawowych wskaźników zanieczyszczeń, jakimi są: zawiesina ogólna, związki azotu i fosforu, ChZT, BZT₅, wybrane metale ciężkie. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że każdy z wymienionych systemów kanalizacyjnych cechuje się zróżnicowanym oddziaływaniem na środowisko w zależności od przyjętego wskaźnika zanieczyszczenia. Najlepszym z obecnie dostępnych rozwiązań technicznych wydaje się być system kanalizacji półrozdzielczej, wykorzystujący zbiornik retencyjny ze sterowaniem w czasie rzeczywistym (RTC) do regulacji przepływu