PL EN
PRZYDATNOŚĆ PĘDÓW ROZCHODNIKÓW (SEDUM SP.) DO WCZESNOJESIENNEGO ZADARNIANIA EKSTENSYWNYCH DACHÓW ZIELONYCH
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Produkcji Roślinnej, Zakład Łąkarstwa, Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie, al. Mickiewicza 21, 31-120 Kraków
 
2
Katedra Gleboznawstwa i Ochrony Gleb, Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie, al. Mickiewicza 21, 31-120 Kraków
 
 
Data publikacji: 01-02-2016
 
 
Inż. Ekolog. 2016; 46:135-142
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Badania zrealizowano w latach 2013–2015 w Krakowie. Ich celem była ocena wielogatunkowej i wieloodmianowej mieszanki rozrzuconych pędów rozchodników do wczesnojesiennego zadarniania ekstensywnych dachów zielonych, pod względem wybranych cech biometrycznych. Mieszanka składała się z 13 gatunków z rodzaju Sedum. Dwa z nich Sedum album i Sedum spurium były reprezentowane każdy przez cztery odmiany, pozostałe przez jedną odmianę. Pod względem ukorzeniania się oraz przezimowania najbardziej odpowiednie do wielogatunkowej mieszanki stosowanej wczesną jesienią były: Sedum acre, Sedum album‚ Coral Carpet‚ Laconicum, Micranthum Chloroticum, Murale, Sedum cyaneum, Sedum oreganum, Sedum rupestre, Sedum sexangulare oraz Sedum spurium Fuldaglut, Roseum. Po pierwszym roku badań z mieszanki wypadły: Sedum ewersii, Sedum floriferum Weihenstephaner Gold, Sedum hispanicum oraz Sedum lydium. Gatunki o większej masie wegetatywnej tj.: Sedum hybridum, Sedum kamtschaticum Variegatum oraz Sedum spurium Album Superbum i Variegatum Tricolor miały trudności z ukorzenianiem się. Ponadto ich stan wiosną w drugim roku badań określono, jako: bardzo zły, zły lub zły do przeciętnego, a więc w porównaniu do gatunków o mniejszej masie wegetatywnej był dużo gorszy.
 
REFERENCJE (8)
1.
Burszta-Adamiak E., Łomotowski J., Wiercik P. 2014. Zielone dachy jako rozwiązania po-prawiające gospodarkę wodami opadowymi w miastach. Inżynieria Ekologiczna, 39, 26–32.
 
2.
Burszta-Adamiak E., Mrowiec M. 2013. Modeling of green roofs hydrologic perfor­mance using EPA’s SWMM. Water Science & Technology, 68(1), 36–42.
 
3.
Butler C., Orians C. M. 2009. Sedum facilitates the growth of neighboring plants on a green roof under water limited conditions. In: Greening Rooftops for Sustainable Communities, conference awards & trade show. Atlanta, GA, 1–14.
 
4.
Domański P.J. 2003. Charakterystyka odmian trawnikowych zarejestrowanych w Polsce. Poznań, 43–113.
 
5.
Forschungsgesellschaft Landschaftsentwicklung Landschaftsbau e.V. 2008. Guidelines fort he Planning, Construction and Maintenance of Green Roofing – Green Roofing Guideline.
 
6.
Myszak A. 2010. Architektura, której integralną częścią jest zieleń. Budownictwo i Architektura, 6, 91–104.
 
7.
Sakson G., Berliński B. 2014. Modelowanie systemu odwodnienia miasta z uwzględnie­niem obiektów LID na przykładzie zielonych dachów. Gaz, Woda i Technika Sanitarna, 3, 99–102.
 
8.
Stec A., Hypiak J. 2011. Modelowanie odpływu wód deszczowych z zielonych dachów w programie Storm Water Management Model. Instal, 2, 38–43.
 
Journals System - logo
Scroll to top