W badaniach analizowano efektywność procesu biologicznej defosfatacji w warunkach występowania węglowodorów aromatycznych (BTX) w stężeniu od 1,0 do 5,3 mg/ dm3. Jako materiał badawczy zastosowano ścieki syntetyczne, ścieki komunalne oraz ścieki wzbogacone cieczą osadową. Efektywność usuwania fosforu dla ścieków z dodatkiem BTX wahała się od 36,4 do 86,3 %, natomiast w przypadku prób kontrolnych – bez BTX od 22,5 do 83,8%. Wyliczone średnie efektywności defosfatacji wynosiły: dla ścieków z BTX – 72,9%, a dla ścieków bez węglowodorów – 67,4%. Z analizy efektywności usuwania fosforu wynika, że dla niższych stężeń fosforu ogólnego w ściekach surowych uzyskano wyższą efektywność usuwania fosforu w próbach z BTX.