W artykule przestawiono wyniki badań zawartości glinu w wodach największych jezior w zlewni rzeki Tywy. Badano ogólną zawartość glinu oraz jego formy: rozpuszczonej i nierozpuszczonej. Zawartość glinu ogólnego w tych wodach zmieniała się od 5,3 do 98,9 μg/l, glinu rozpuszczonego od 3,0 do 57,0 oraz jego formy nierozpuszczonej od 1,0 do 54,9 μg/l. Średnie zawartości glinu w wodach badanych jezior wynosiły: jezioro Dłużec – 42,9, jezioro Strzeszowskie – 39,2, jezioro Dołgie – 45,7, jezioro Swobnickie – 41,4 μg/l. Glin występował przeważnie w rozpuszczonej formie. Największe ilości wystąpiły jesienią i wiosną, najmniejsze latem i zimą. Tendencja ta dotyczyła całkowitej zawartości glinu oraz jego formy nierozpuszczonej. Rozpuszczona forma glinu w wodach badanych jezior w największych ilościach występowała zimą (średnio – 17,4 μg/l), w najmniejszych wiosną (14,0 μg/l). Oznaczone stężenia glinu są typowe dla niezanieczyszczonych wód powierzchniowych, a przy stwierdzonym w badanych wodach odczynie oraz zawartościach siarczanów, węglanów i chlorków nie były one toksyczne dla biocenoz.