Z ekonomicznego punktu widzenia, w procesie stabilizacji osadów ściekowych, istotne jest poznanie kinetyki rozkładu substancji organicznych i czasu przetrzymania osadów w komorze stabilizacji. Wiąże się to m. in. z kosztami inwestycyjnymi budowy instalacji, wydatkami związanymi z eksploatacją technologii, czy też areałem zajmowanej przestrzeni. Jedną z metod stabilizacji jest autotermiczna termofilowa stabilizacja osadów ściekowych (ATSO). Szybkość procesu ATSO można zobrazować poprzez badanie poszczególnych parametrów np.: suchej masy organicznej, czy też chemicznego zapotrzebowania na tlen. Posiadanie wiedzy na temat kinetyki procesu pozwoliłoby na jego optymalizację. Jednakże, w dostępnej literaturze, brak jest szczegółowych informacji na ten temat. Dlatego też, w celu zgłębienia wiedzy w powyższym zakresie, przeprowadzono badania przedmiotowego zagadnienia. Przy czym, dokonano pewnych uproszczeń. Założono, że proces ATSO przebiega zgodnie z prawem działania mas, co pozwala na matematyczne ujęcie stopnia przereagowania i szybkości reakcji. W ramach prowadzonej analizy uzyskane na obiekcie rzeczywistym wyniki badań odniesiono do równań szybkości różnych rzędów. Badania przeprowadzono na osadzie ściekowym pochodzącym z oczyszczalni ścieków w Olecku, w której to wprowadzono dwustopniowy proces autotermicznej tlenowej stabilizacji osadów ściekowych. Przeprowadzono analizę kinetyki procesu stabilizacji poprzez podstawienie zbadanych parametrów do równań obrazujących reakcje kolejnych rzędów i zastosowanie aproksymacji liniowej. Tym samym zbadano, które modele równań są najbliższe rzeczywistym wartościom. Co więcej, wykazano skuteczność procesu ATSO (np. poprzez wskazanie stabilizacji osadu). Prace związane z określeniem kinetyki procesu mają na celu m. in utworzenie modelu opisującego szybkość procesu, w tym uzyskanie odpowiedzi czy ww. równania mogą być podstawą do dalszych prac związanych z określeniem czynników wpływających na proces stabilizacji.