PL EN
SPÓR O PRAWNĄ I WYKONAWCZĄ ZASADNOŚĆ STOSOWANIA KOMUNALNYCH OSADÓW ŚCIEKOWYCH
Jan Siuta 1,2
 
 
 
Więcej
Ukryj
1
Honorowy Prezes Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej
 
2
Instytut Ochrony Środowiska – PIB, ul. Krucza 5/11, 00-548 Warszawa
 
 
Data publikacji: 15-11-2015
 
 
Inż. Ekolog. 2015; 45:1-20
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Bezzasadne wprowadzanie do ziemi osadów z białostockiej oczyszczalni ścieków było powodem śledztwa Prokuratora Rejonowego w Białymstoku, który zlecił Instytutowi Ochrony Środowiska – PIB opracowanie (na podstawie akt śledztwa) opinii „w sprawie składowania wbrew przepisom komunalnych osadów ściekowych w warunkach mogących zagrozić życiu lub zdrowiu człowieka lub spowodować istotne obniżenie jakości powierzchni ziemi lub zniszczenia w środowisku o znacznych rozmiarach t.j. o czyn z art. 183 §1 KK oraz o inne czyny”. Opinię opracował prof. dr hab. Jan Siuta, kierownik Zakładu Ochrony Ziemi IOŚ. Przesłano Ministrowi Środowiska zarys treści opinii wraz ze wskazaniami niezbędnych działań wynikających z art. 96.1 ustawy z dnia o odpadach z 14 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 8 stycznia 2013 r., poz. 21). Niezależnie od powyższego przesłano Ministrowi Środowiska krytyczny komentarz do załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 21 marca 2006 r. (Dz.U. Nr 49, poz. 356) Rodzaje odpadów oraz warunki ich odzysku w procesie R14. Komentarz dotyczy stosowania odpadów paleniskowych energetyki węglowej do tak zwanej okrywy rekultywacyjnej, które „przed wykorzystaniem należy wymieszać w proporcji 1:1 z odwodnionymi osadami ściekowymi i stosować w postaci warstwy o grubości maksymalnej 1 m w przypadku nasadzeń niskich lub 2 m w przypadku nasadzeń drzewiastych”. Nadmienia się, że w drugim przypadku można stosować do 10 000 ton osadów ściekowych na 1 ha. Departament Gospodarki Odpadami pisemnie odpowiedział na oba pisma skierowane do Ministra Środowiska, z których wynika przeświadczenie, że dotychczasowe uregulowania prawa nie wymagają zmiany, ponieważ są zgodne z art. 96.1 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21 z późn. zm). W tej sytuacji zdecydowano opublikować (bez komentowania treści) pisma skierowane do Ministra Środowiska wraz z pismem Departamentu Gospodarki Odpadami.
 
REFERENCJE (19)
1.
Adamczyk Z. 1966. Inwentaryzacja zasobów próchnicy w glebach ornych. Pam. Puł., 22, 261–270.
 
2.
Bendall R.K. 1994. Nowoczesna technika aplikacji osadów w rolniczym użytkowaniu. Seminarium naukowo-techniczne „Przyrodnicze użytkowanie osadów ściekowych”, Warszawa, 26–27.
 
3.
Jansson B. 1994. The use of sewage sludge on arable land in Scandinavia. Seminarium naukowo-techniczne „Przyrodnicze użytkowanie osadów ściekowych”, Warszawa, 48–51.
 
4.
Kamiński A. 1994. Monitoring rolniczego użytkowania osadów ściekowych w Wielkiej Brytanii przy zastosowaniu maszyny Terra-Gator. Seminarium naukowo-techniczne „Przyrodnicze użytkowanie osadów ściekowych”, Warszawa, 28–39.
 
5.
Kozłowska B. 1995. Zastosowanie osadów ściekowych do biologicznego zagospodarowania składowisk odpadów paleniskowych. Zesz. Prob. Post. Nauk Roln., 418, 859–868.
 
6.
Przyrodnicze użytkowanie osadów ściekowych. Seminarium Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1994, 52 s.
 
7.
Merytoryczne podstawy do opracowania przepisów prawnych dotyczących przyrodniczego użytkowania osadów ściekowych. IOŚ i MOŚZNiL, 1997.
 
8.
Siuta J. 1994. Agrotechniczne przetwarzanie osadów ściekowych na kompost w Przyrodnicze użytkowanie osadów ściekowych. Warszawa, 40–47.
 
9.
Siuta J. 2002. Uwarunkowania i sposoby przyrodniczego użytkowania osadów ściekowych. Rozdział 5 w „Przyrodniczym użytkowaniu odpadów” IOŚ Warszawa.
 
10.
Siuta J. 2007. System uprawy i kompostowania roślin na składowisku odpadów posodowych w Janikowie z zastosowaniem osadów ściekowych. Inżynieria Ekologiczna, 19, 38–58.
 
11.
Siuta J., Dulewski J., Żukowski B. 2012. Rekultywacja i zagospodarowanie gruntów pogórniczych w Polsce. IOŚ-PIB, Warszawa, 149 s. + dokumentacja fotograficzna.
 
12.
Siuta J., Pasińska Cz., Wasiak G. i in. 1988. Przyrodnicze zagospodarowanie osadów ściekowych. PWN Warszawa, 172 s.
 
13.
Siuta J., Sienkiewicz R. 2001. Rekultywacja terenu składowania odpadów posodowych w Janikowie. Inżynieria Ekologiczna, 3, 43–59.
 
14.
Siuta J., Sienkiewicz J., Dyguś K. 2013. Rozwój szaty roślinnej i gleby na składowisku odpadów posodowych w Janikowie w latach 2000-2013. Monografia, IOŚ Warszawa, 167 s. + 117 fot.
 
15.
Siuta J., Wasiak G. i in. 1996. Przyrodniczo-techniczne przetwarzanie osadów ściekowych na kompost. IOŚ Warszawa, 40 s.
 
16.
Siuta J., Wasiak G., Parafiniuk D. 1997. Studium możliwości przyrodniczego użytkowania osadu z oczyszczalni ścieków „Czajka”. Przyrodnicze użytkowanie osadów ściekowych. II Konf. NOT, IOŚ i in. Puławy-Lublin-Jeziórko, 57–71.
 
17.
Siuta J., Wasiak G., Pasińska C. 1982. Warunki i sposoby przyrodniczego zagospodarowania osadów z oczyszczalni ścieków miejskich. Człowiek i środowisko, 6(1-2), 155–183.
 
18.
Siuta J., Żukowski B. 2008. Degradacja i rekultywacja powierzchni ziemi w Polsce. Monografia. IOŚ, Warszawa, 238 s. + dokumentacja fotograficzna i mapowa.
 
19.
Wasiak G. 1994. Wytwarzanie, właściwości i gospodarka osadami ściekowymi w Polsce na tle zachodniej Europy i USA. Seminarium naukowo-techniczne.
 
Journals System - logo
Scroll to top