Redaktorzy czasopisma Ecological Engineering and Enviromental Technology (EEET) zwracają uwagę na zachowanie standardów etycznych w publikacjach naukowych i podejmują wszelkie możliwe działania przeciwdziałające obniżeniu tych standardów. Zgłaszane do druku prace oceniane są pod kątem rzetelności, zgodności z normami etycznymi oraz stopnia zaawansowania nauki.
Zasady podane poniżej opierają się na opracowaniu pt. "COPE's Best Practice Guidelines for Journal Editors", które można znaleźć na stronie: http://publicationethics.org/files/u2/Best_Practice.pdf

Standardy etyczne
Autorzy publikacji powinni przedstawiać wyniki swojej pracy w sposób jasny, rzetelny i rzetelny, niezależnie od tego, czy są bezpośrednimi autorami publikacji, czy też korzystali z pomocy specjalistycznej.
Otwartość informacji o wszystkich podmiotach przyczyniających się do powstania publikacji (wkład merytoryczny, rzeczowy, finansowy itp.) świadczy o etycznej postawie pracownika naukowego oraz o wysokich standardach redakcyjnych i jest przejawem zarówno dobrych praktyk, jak i odpowiedzialności społecznej.
Główna odpowiedzialność za ujawnienie pełnych informacji spoczywa na autorze przesyłającym manuskrypt.
Wszelkie przypadki zduplikowanych publikacji, plagiatów, sfabrykowanych danych, ghostwriting, autorstwa osób trzecich, itp. są przejawem nierzetelności naukowej i wszystkie tego typu przypadki zostaną ujawnione, a odpowiednie instytucje zostaną poinformowane (uczelnie, instytuty naukowo-badawcze, stowarzyszenia naukowe, itp.).
Redakcja powinna uzyskiwać informacje o źródłach finansowania publikacji.

Niezależność redaktorów
Redaktor naczelny ma pełną władzę nad całą treścią redakcyjną czasopisma EEET oraz terminem publikacji tej treści. Autorzy nie powinni ingerować w ocenę, wybór, planowanie lub redagowanie poszczególnych artykułów bezpośrednio lub poprzez środowiska opiniotwórcze, wpływające na decyzje. Redaktorzy podejmują decyzje redakcyjne w oparciu o ważności pracy i jej znaczenie dla czytelników czasopisma, a nie w oparciu o interes własny. Redaktorzy mogą swobodnie wyrażać krytyczne i odpowiedzialne opinie na temat wszystkich aspektów recenzowanych prac, nawet jeśli te poglądy są sprzeczne z zamierzeniami autorów.
Redaktor naczelny ma decydujący głos w podejmowaniu decyzji o tym, która praca i kiedy się ukazuje, a także w kwestii używania marki czasopisma i ogólnej polityki dotyczącej treści czasopisma.
Autorzy są zobowiązani do respektowania szeroko rozumianej wolności redakcyjnej.

PROCEDURA REDAKCYJNA
Ocena wstępna
Otrzymane manuskrypty sprawdzane są przez redaktorów zgodnie z wymogami i polityką czasopisma EEET. Niekompletne zgłoszenia, nieprzygotowane w zalecanym stylu, zostaną odesłane autorowi (autorom) z sugestiami poprawek. Autorzy są informowani o nadaniu numeru identyfikacyjnego w momencie rejestracji manuskryptu w Redakcji. Redaktorzy przeglądają każdy otrzymany manuskrypt i nadają mu odpowiedni priorytet: (a) manuskrypty wysyłane niezwłocznie do recenzentów; (b) manuskrypty zwrócone autorom z sugestiami korekty prezentacji danych; oraz (c) teksty odrzucone. Jeśli artykuł zostanie odpowiednio poprawiony, wtedy jest wysyłany do dwóch lub więcej recenzentów. Proces wstępnej oceny trwa zwykle 2–3 tygodnie.

Oświadczenie o autorstwie
W ramach procesu zgłoszenia w Systemie Redakcyjnym autorzy potwierdzają oryginalność tekstu, kolejność autorstwa, przeniesienie praw autorskich oraz wyrażają zgodę na proces recenzji.

Konflikt interesów
W momencie składania tekstu autorzy powinni ujawnić źródła finansowania opłaty publikacyjnej. Informacje te będą traktowane jako poufne w trakcie recenzowania pracy i nie będą miały wpływu na decyzję redakcyjną. Jeśli artykuł zostanie przyjęty do publikacji, redakcja może uzgodnić z autorami sposób przekazania takich informacji.
Wymaga się, aby recenzenci i redaktorzy ujawnili w liście do Redaktora Naczelnego wszelkie wzajemne powiązania, które mogłyby być interpretowane jako powodujące konflikt interesów w odniesieniu do recenzowanego manuskryptu.

Przeniesienie praw autorskich
Czasopismo EEET wymaga wyłącznej cesji praw autorskich od wszystkich autorów w momencie składania manuskryptu. Manuskrypt zostanie poddany procesowi recenzji po zakończeniu przenoszenia praw autorskich. Po akceptacji, wszystkie opublikowane artykuły stają się trwałą własnością redakcji EEET i nie mogą być publikowane gdzie indziej bez odpowiedniej zgody.

Proces recenzji
Zarejestrowane prace są przesyłane niezależnym ekspertom do oceny naukowej. Redakcja zastrzega sobie prawo ostatecznego wyboru potencjalnych recenzentów. Autorzy otrzymują recenzje zwykle po 3–5 tygodniach od złożenia manuskryptu. Uwagi i sugestie recenzentów powinny zostać uwzględnione w nowej wersji tekstu.
Celem recenzji jest przedstawienie ekspertyzy dotyczącej jakości manuskryptu. Recenzja dostarcza autorom informacji zwrotnych na temat tego, jak ulepszyć ich manuskrypt, aby nadawał się do publikacji. Uwagi recenzentów skierowane do redakcji są poufne i mogą przyczynić się do udoskonalenia artykułu.
Należy pamiętać, że rzeczywisty czas potrzebny na recenzję zależy od wielu czynników, takich jak znalezienie odpowiednich recenzentów, ich dostępność i szybkość reakcji, czy obszerność zalecanych poprawek.

Akceptacja do opublikowania
Proces recenzji w EEET jest poufny – autor i recenzent są dla siebie anonimowi (double-blind). Nadesłane manuskrypty przyjmowane są do opublikowania po uzyskaniu pozytywnej opinii niezależnych recenzentów. Recenzenci proszeni są o rzetelną ocenę nadesłanych prac w formie pisemnej za pomocą ujednoliconego „Kwestionariusza Recenzentów” (dostarczonego przez Redakcję) oraz o sformułowanie jednoznacznej konkluzji, czy artykuł powinien zostać opublikowany.
Czasami recenzenci różnią się w swoich opiniach, wobec tego Redaktor Naczelny: (a) może zdecydować o udostępnieniu recenzji każdemu z recenzentów, (b) poprosić innych recenzentów o ocenę manuskryptu, (c) uwzględnić wszystkie komentarze i samodzielnie podjąć ostateczną decyzję. Recenzent powinien dostarczyć redaktorom jak najwięcej informacji. Recenzja, która jasno przedstawia powody zarówno za, jak i przeciw publikacji, ma nawet większą wartość, jak recenzja zawierająca bezpośrednie zalecenia.
Jeśli autorzy uważają, że ich argumenty zostały źle zrozumiane w recenzji, recenzenci są proszeni o dodatkowe komentarze do zakwestionowanego manuskryptu. W tej sytuacji redaktor dokładnie ocenia powody niezrozumienia.
W przypadku negatywnej decyzji, autorzy mają prawo odwołać się do uwag recenzentów. Następnie redaktorzy zdecydują, czy istnieją podstawy do ponownego rozpatrzenia manuskryptu.

Najczęstsze powody odrzucenia manuskryptu
Jeśli manuskrypt jest słabej jakości, zostanie on bezpośrednio odrzucony, bez wysyłania go do recenzentów. Główne powody odrzucenia dokumentów na tym etapie to:
• Manuskrypt ma duży indeks podobieństwa wykryty przez program antyplagiatowy iThenticate.
• W tekście brakuje kluczowych elementów.
• Poziom języka angielskiego jest niewystarczający.
• Rysunki i tabele nie są kompletne, lub są niskiej jakości.
• Manuskrypt nie spełnia najważniejszych aspektów przedstawionych w Instrukcji dla autorów.
• Temat prezentowanych zagadnień ma niewielkie lub marginalne znaczenie w danej dziedzinie nauki.
• Nieprawidłowa struktura opracowania, lub brak odpowiednich sekcji.

Wycofanie artykułu
Istnieją dwa główne powody, kiedy teksty mogą zostać wycofane. Pierwszy – gdy autor sam podejmuje decyzję o wycofaniu złożonego manuskryptu, jeśli zauważył nieprawidłowości. Drugi powód – gdy okaże się, że badania zostały przeprowadzone w sposób nieuczciwy i nierzetelny. W tym przypadku, artykuł może zawierać nieprawdziwe dane, błędne przypisanie autorstwa, lub inne wykroczenia związane z zasadami etyki publikacyjnej.

Poprawki
Autorzy powinni precyzyjnie dokonać korekty manuskryptu, zgodnie z sugestiami recenzentów. Można załączyć opis, ponumerowany zgodnie z kolejnością komentarzy recenzentów. Zmienione fragmenty tekstu w nowej wersji artykułu należy oznaczyć komentarzami lub zaznaczyć jaskrawym kolorem.

PROCEDURA PUBLIKACYJNA
Kompetencje redaktorów
Redaktorzy oceniają nadesłane manuskrypty wyłącznie na podstawie ich wartości naukowej (ważność, oryginalność, trafność badania, przejrzystość) oraz ich związku z zakresem tematycznym czasopisma, bez względu na rasę, płeć, orientację seksualną, pochodzenie etniczne, obywatelstwo, przekonania religijne, poglądy polityczne autorów. Decyzje o redagowaniu i publikowaniu nie są uzależnione od polityki rządów ani agencji rządowych. Redaktor Naczelny czasopisma EEET ma pełną władzę nad całą treścią redakcyjną oraz terminem publikacji tych treści.
Redaktorzy i zespół redakcyjny nie ujawnią żadnych informacji o przesłanym manuskrypcie nikomu poza autorem korespondencyjnym, recenzentami, doradcami redakcyjnymi oraz wydawcą. Redaktorzy i członkowie redakcji nie będą wykorzystywać niepublikowanych informacji ujawnionych w przesłanym manuskrypcie do własnych celów badawczych bez wyraźnej pisemnej zgody autorów. Wszelkie informacje uzyskane przez redaktorów w toku zapoznawania się z manuskryptem będą traktowane jako poufne i nie będą wykorzystywane dla ich osobistych korzyści. Redaktorzy nie będą brać pod uwagę manuskryptów, w przypadku których występuje konflikt interesów wynikający z relacji i powiązań opartych na współpracy z którymkolwiek z autorów, firmą lub instytucją – zamiast tego poproszą innego członka redakcji o zajęcie się danym manuskryptem.
Redaktorzy czasopisma zapewniają, że wszystkie nadesłane manuskrypty rozpatrywane do publikacji są recenzowane przez co najmniej dwóch ekspertów w danej dziedzinie. Redaktor naczelny jest odpowiedzialny za podjęcie decyzji, który z manuskryptów nadesłanych do czasopisma zostanie opublikowany, w oparciu o ich znaczenie dla badaczy i czytelników, uwagi recenzentów oraz wymogi prawne, jakie są obecnie obowiązujące w zakresie zniesławienia, naruszenia praw autorskich i plagiatu. Redaktor Naczelny może podjąć taką decyzję w porozumieniu z innymi redaktorami lub recenzentami.
Redaktorzy czasopisma mogą zasięgnąć porady dotyczącej nadesłanych artykułów nie tylko w kwestii recenzji, ale także w odniesieniu do innych aspektów, które budzą wątpliwości. Mogą to być na przykład kwestie etyczne lub kwestie dostępu do danych lub materiałów.

Kompetencje recenzentów
Oceny recenzentów pomagają redaktorom w podejmowaniu decyzji redakcyjnych, a poprzez komunikację z autorami może również pomóc im w ulepszeniu artykułu.
Recenzent, który czuje się niekompetentny do recenzowania badań przedstawionych w manuskrypcie lub, gdy jego szybka recenzja będzie niemożliwa, powinien powiadomić o tym redaktora i zrezygnować z recenzji.
Wszelkie manuskrypty otrzymane do recenzji należy traktować jako dokumenty poufne. Nie wolno ich pokazywać ani omawiać z innymi osobami, chyba że za zgodą redaktora.
Recenzje powinny być przeprowadzane obiektywnie. Krytyka osoby autora nie może mieć miejsca. Recenzenci powinni jasno wyrażać swoje opinie wraz z argumentami wspierającymi. Powinni oni zidentyfikować odpowiednie opublikowane prace, które nie były cytowane przez autorów. Każdemu stwierdzeniu, że dane obserwacje, lub wyniki zostały wcześniej uzyskane, powinny towarzyszyć odpowiednie cytowania. Recenzent powinien również zwrócić uwagę redaktora na wszelkie istotne podobieństwa z innym opublikowanym artykułem, o którym ma wiedzę.
Wszelkie informacje uzyskane w drodze oceny muszą być traktowane jako poufne i nie mogą być wykorzystywane dla korzyści osobistych. Recenzenci nie powinni brać pod uwagę manuskryptów, w których mają konflikty interesów wynikające z wzajemnych relacji, współpracy lub innych powiązań z autorami, lub powiązanymi instytucjami.
Redaktor poważnie potraktuje potencjalne wykroczenia recenzenta i będzie sprawdzał zarzuty naruszenia poufności.

Kompetencje autorów
Autorzy powinni przedstawić dokładny opis wykonanej pracy oraz obiektywne omówienie jej znaczenia. Dane bazowe powinny być szczegółowo przedstawione. Artykuł powinien zawierać wystarczającą ilość szczegółów i odnośników, aby umożliwić innym powtórzenie pracy. Fałszywe lub niedokładne omówienia stanowią zachowanie nieetyczne i są niedopuszczalne.
Autorzy powinni upewnić się, że nadesłana praca jest oryginalna i nie została opublikowana gdzie indziej w jakimkolwiek języku, a jeśli autorzy wykorzystali pracę i/lub słowa innych osób, to zostały one odpowiednio zacytowane.
Należy przestrzegać obowiązujących praw autorskich i konwencji. Materiały chronione prawami autorskimi (np. tabele, ryciny lub obszerne cytaty) powinny być powielane tylko za odpowiednią zgodą i potwierdzeniem.
Autor nie powinien publikować manuskryptów opisujących zasadniczo te same badania w więcej niż jednym czasopiśmie. Złożenie tego samego manuskryptu do więcej niż jednego czasopisma jednocześnie stanowi nieetyczne zachowanie i jest niedopuszczalne. Zawsze należy odpowiednio docenić pracę innych – autorzy powinni cytować wcześniejsze publikacje.
Autorstwo artykułu powinno być ograniczone do tych osób, którzy wnieśli znaczący wkład w koncepcję, projekt, wykonanie lub interpretację zgłoszonego badania. Wszyscy ci, którzy wnieśli znaczący wkład, powinni być wymienieni jako współautorzy. Kiedy autor odkryje istotny błąd lub nieścisłość w swojej opublikowanej pracy, jego obowiązkiem jest niezwłoczne powiadomienie redaktora czasopisma, w celu wycofania lub poprawienia artykułu.

Kompetencje wydawcy
W przypadku domniemanej lub udowodnionej nierzetelności naukowej, albo ewidentnego plagiatu, wydawca w ścisłej współpracy z redakcją podejmie wszelkie stosowne działania w celu wyjaśnienia sytuacji i wprowadzenia poprawek do danego artykułu. Obejmuje to niezwłoczną publikację erraty lub wyjaśnienia. Ponadto wydawca wraz z redaktorami podejmie kroki w celu identyfikacji i zapobiegania publikacji prac, w których doszło do nierzetelności naukowej, w żadnym wypadku nie będzie zachęcać do takich nadużyć ani świadomie do nich dopuszczać.
Wydawca zapewnia ciągłą dostępność opublikowanych badań naukowych oraz dostępność i utrzymywanie całego archiwum cyfrowego publikacji.