W niniejszej publikacji omówiono koncepcję planowania terenów zabudowanych w zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju z zastosowaniem metod modelowych (eksperymentalnej i numerycznej). Zintegrowane podejście do planów zagospodarowania przestrzennego oznacza w tym przypadku interdyscyplinarność wykorzystywanej wiedzy wywodzącej się z szeregu dziedzin, jak np.: eko-budownictwo, systemy zaopatrzenia w energię, ale również kształtowanie klimatu wiatrowego miast i osiedli (tj. aerodynamika środowiska). Przedstawiona w artykule analiza przeprowadzona została na przykładzie modelowania przepływu powietrza w przestrzeni między budynkami w strefie zabudowanej dla konfiguracji dwóch budynków w układzie tandem. Geometria układu dobrana została na bazie danych literaturowych [4], które wskazują analizowany tu przypadek, jako powszechny błąd architektoniczny prowadzący do ekstremalnie niekorzystnych efektów wiatrowych.