Dotychczasowe polskie doświadczenie z wykorzystaniem biomasy w energetyce systemowej w celu zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w ogólnym miksie energetycznym przy współspalaniu biomasy łącznie z węglem nie jest optymalnym rozwiązaniem. Właściwe jest tworzenie lokalnych rynków biomasy dla celów energetycznych jako fundamentu przyszłej energetyki rozproszonej opartej na biomasie. Takie rozwiązanie ułatwia wykorzystanie popiołów ze spalania biomasy do nawożenia roślin. Temat niniejszego opracowania stanowi ocena przydatności do nawożenia gleb popiołu z pellet spalanych w innowacyjnym, zgazowującym palniku pelletowym LESTER. W pracy przeprowadzono analizę zawartości w popiele makro- i mikroskładników oraz porównanie ze składem chemicznym spalanych pellet oraz ilości dopuszczalnych w nawozach. Zawartość fosforu, potasu, wapnia i magnezu w popiołach dennych i lotnych otrzymywanych przy spalaniu pellet z drewna, z wykorzystaniem zgazowującego palnika pelletowego LESTER oraz słomy żytniej, uzasadnia wykorzystywanie tego materiału do nawożenia gleb. Natomiast ze względu na niską, porównywalną z zasobnością gleby, zawartością azotu materiału tego nie należy traktować jako nawozu, dostarczającego ten makroskładnik do gleby. Popioły denne analizowane w opracowaniu stosowane do celów nawozowych spełniają warunki określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. Popioły lotne ze względu na wyższą zawartość żelaza, cynku i niklu należy stosować z dużą ostrożnością. W związku z tym, że popiołów dennych otrzymujemy wielokrotnie więcej niż lotnych, należy zastanowić się nad możliwością stosowania ich w postaci mieszanin o odpowiednich proporcjach.