W latach 2009–2011, na Lubelszczyźnie, przeprowadzono badania środowiskowe, których celem była ocena zaopatrzenia w makro- i mikroelementy roślin pomidora. Ocenę tę przeprowadzono po wykonaniu analiz chemicznych liści tych roślin. Liście pobierano z plantacji prowadzonych w siedmiu miejscowościach. Próbki liści pobierano w czasie zbioru owoców. Analizy chemiczne zostały wykonane w akredytowanym laboratorium Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Lublinie. W analizowanym materiale oznaczono: suchą masę, ogólne zawartości azotu wg metody Kjeldahla, fosforu metodą wanado-molibdenową, potasu i wapnia metodą fotometrii płomieniowej, magnezu, miedzi, cynku, manganu i żelaza metodą ASA, a boru metodą kurkuminową. W liściach roślin obliczono średnią zawartość i odchylenie standardowe makro- (N, P, K, Ca i Mg) i mikroelementów (Cu, Zn, Fe, Mn, B) oraz określono współzależności występujące pomiędzy tymi pierwiastkami. Zaopatrzenie pomidora uprawianego na plantacjach Lubelszczyzny w makroelementy w większości przypadków wykazywało przekroczenie zakresu optymalnego. Jedynie zawartość azotu w liściach mieściła się w zakresie optymalnym, a fosforu, potasu, wapnia i magnezu przekraczała ten zakres. Zaopatrzenie pomidorów uprawianych na Lubelszczyźnie w mikroelementy w większości przypadków przekraczało zakres optymalny, a w jednym – niedoborowy. Zakres optymalny przekraczała zawartość w liściach: miedzi, cynku, manganu i żelaza; niedoborowy – boru. Stwierdzono, że spośród oznaczanych makro- (N, P, K, Ca, Mg) i mikroelementów (Cu, Zn, Mn, Fe i B) jedynie w nielicznych przypadkach (3) wystąpiły istotne, dodatnie zależności pomiędzy oznaczanymi pierwiastkami. Należy jednak zauważyć, że tylko w jednym przypadku współczynnik determinacji przekroczył 50% (77,1%).