PL EN
ZASOBY ENERGII SŁONECZNEJ W DOLINIE WIDAWY
 
 
Więcej
Ukryj
1
Zakład Agro- i Hydrometeorologii, Instytut Kształtowania i Ochrony Środowiska, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, pl. Grunwaldzki 24, 50-363 Wrocław
 
 
Data publikacji: 04-10-2015
 
 
Inż. Ekolog. 2015; 44:53-61
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Przeanalizowano wielkość zasobów radiacyjnych w dolinie Widawy na podstawie 64-letnich (1961–2014) ciągłych pomiarów promieniowania całkowitego oraz rejestracji usłonecznienia w Obserwatorium Uniwersytetu Przyrodniczego Wrocław-Swojec. Zagadnienie przedstawiono w aspekcie porównawczym i dynamicznym. Porównano otrzymane w ten sposób roczne lub miesięczne sumy radiacyjne (promieniowania całkowitego lub usłonecznienia) oraz ich wartości ekstremalne i średnie z danymi z innych rejonów Polski. Uwzględniono także dynamikę zmian pomiędzy kolejnymi miesiącami, sezonami oraz z roku na rok. Tak ujęta analiza jest nie tylko wyznacznikiem podstawowych cech aktynometrycznych Wrocławia-Swojca, ale także miarodajnym ujęciem średnich wielkości i zmienności zasobów radiacyjnych w dolinie Widawy.
 
REFERENCJE (24)
1.
Bogdańska B., Podogrocki J., 2000. Zmienność całkowitego promieniowania słonecznego na obszarze Polski w okresie 1961–1995. Materiały Badawcze, Meteorologia, IMGW, nr 30, Warszawa.
 
2.
Bogdańska B., Podogrocki J., Żółtowska K., 2002. Sieć pomiarów promieniowania słonecznego w Polsce i baza danych aktynometrycznych. [W:] G. Wójcik i K. Marciniak (red.) Działalność naukowa prof. Władysława Gorczyńskiego i jego kontynuacja. Toruń, UMK, 55–70.
 
3.
Bryś K., 1994. Natężenie promieniowania słonecznego całkowitego we Wrocławiu w okresie 1961–1990. Zeszyty Naukowe AR nr 243, Wrocław, 37–49.
 
4.
Bryś K., 2005. Rola terenowych stacji Akademii Rolniczej we Wrocławiu w badaniach klimatu solarnego Wrocławia i Dolnego Śląska. [W:] W. Krzemień, J. Trepińska i A. Bokwa (red.) Rola stacji terenowych w badaniach geograficznych. Wyd. Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ., Kraków, 141–154.
 
5.
Bryś K., 2006. Potencjał radiacyjny Dolnego Śląska jako źródło wykorzystania energii słonecznej w przyszłości. [W:] Zintegrowany Program Operacyjny Rozwoju Regionalnego. Biuletyn Innowacyjny CEPRIN (Centrum Promowania Innowacji w Energetyce), Europejski Fundusz Społeczny, Wrocław, 19–31.
 
6.
Bryś K., 2007. Zmienność usłonecznienia we Wrocławiu-Swojcu w latach 1961–2006 na tle zmian sekularnych. [W:] A. Kostrzewski i A. Andrzejewska (red.) Funkcjonowanie i monitoring geoekosystemów Polski w warunkach narastającej antropopresji. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Warszawa, 243–255.
 
7.
Bryś K., 2008. Przebieg dobowy i roczny usłonecznienia we Wrocławiu-Swojcu w latach 1961–2006. Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych PAN, z. 526, 53–65.
 
8.
Bryś K. 2013. Dynamika bilansu radiacyjnego murawy oraz powierzchni nieporośniętej. Monografie Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, tom 162, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, ss. 288.
 
9.
Bryś K., Bryś T., 2002. Wpływ wahań NAO na zmienność warunków wilgotnościowych, radiacyjnych, dynamicznych i ewaporacyjnych we Wrocławiu-Swojcu w latach 1946–2000. [W:] A. Marsz i A. Styszyńska (red.) Oscylacja Północnoatlantycka i jej wpływ na warunki klimatyczne i hydrologiczne Polski. Praca zbiorowa, Akad. Morska, Gdynia, 147–160.
 
10.
Bryś K., Bryś T., 2003. Fluctuations of global solar radiation in 20th century at Wrocław and their relations to Wolf’s number and circulation changes. Acta Univ. Wratisl. St. Geogr. 2542, t. 75, 189–202.
 
11.
Bryś K., Bryś T., 2007. Zmienność cech solarnych klimatu Wrocławia w latach 1875–2004. Pamiętnik Puławski, 144, IUNiG, Puławy, 13–34.
 
12.
Bryś T., 2007. Badanie reprezentatywności Obserwatorium Wrocław-Swojec jako stacji agrometeorologicznej i klimatologicznej. [W:] Kostrzewski A. i Andrzejewska A. (red.) Zintegrowany Monitoring Środowiska Przyrodniczego, Biblioteka Monitoringu Środowiska. Warszawa, 255–267.
 
13.
Koźmiński C., Michalska B., 2005. Usłonecznienie w Polsce. AR Szczecin, Uniwersytet Szczeciński.
 
14.
Kuczmarska L., Paszyński J., 1964. Rozkład promieniowania całkowitego na obszarze Polski. Przegl. Geogr., 4, 691–702.
 
15.
Kuczmarski M., 1990. Usłonecznienie Polski i jego przydatność dla helioterapii. Dok. Geogr., 4.
 
16.
Matuszko D., 2009. Wpływ zachmurzenia na usłonecznienie i całkowite promieniowanie słoneczne na przykładzie krakowskiej serii pomiarów. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, ss. 232.
 
17.
Podogrocki J., 1978. Spatial distribution of global solar radiation in Poland, Publ. Inst. Geophys. Pol. Acad. Sc., D – 5 (120), 17–29.
 
18.
Podogrocki J., 2001. Mapa rozkładu natężenia promieniowania całkowitego w Polsce. [W:] C. Koźminski, B. Michalska (red.) Atlas klimatycznego ryzyka uprawy roślin w Polsce. Uniwersytet Szczeciński, Szczecin, 26 a–c.
 
19.
Podogrocki J., 2007. Warunki klimatyczne i meteorologiczne do wykorzystania energii promieniowania słonecznego w warunkach Polski. Zakład Aktynometrii IMGW. Warszawa. http://ekologika.pl/nauka/koro....
 
20.
Podstawczyńska A., 2003. Variability of sunshine duration in Łódź in 1951–2000. Acta Universitatis Wratislaviensis Nr 2542, Studia Geograficzne LXXV, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, 295–304.
 
21.
Podstawczyńska A., 2007. Cechy solarne klimatu Łodzi. Wyd. UŁ, Łódź, ss. 294.
 
Journals System - logo
Scroll to top