W artykule omówiono badania, których celem było określenie efektywności oczyszczania ścieków garbarskich w procesie pogłębionego utleniania z zastosowaniem odczynnika Fentona. Proces przeprowadzono stosując różne dawki żelaza zmieniane w zakresie od 0,056 g Fe₂+/dm³ do 0,56 g Fe2⁺/dm³, H₂O₂ od 0,34 g/dm³ do 5,44 g/dm³ i w zakresie pH od 2,5 do 3,5. Ścieki scharakteryzowano wykonując oznaczenia podstawowych wskaźników fizyko-chemicznych (pH, przewodność, ChZT, chrom, azot amonowy). Badano także możliwość zastosowania procesu koagulacji przy użyciu koagulantu SAX 18. Efektywność procesu określono w oparciu o zmiany głównie wartości zanieczyszczeń organicznych określonych jako ChZT. Maksymalna skuteczność procesu Fentona prowadzonego dla dawki Fe₂⁺ na poziomie 0,56 g Fe₂⁺/dm³ i H₂O₂ 4,08 g/dm³ wynosiła 80% zmniejszania ChZT w stosunku do ścieków surowych i była wyraźnie wyższa, niż w przypadku procesu koagulacji.