W badaniach chronologii oraz przebiegu całokształtu procesów, jakie utworzyły obecny stan litosfery, geologia bazuje na reperowych profilami geologicznych dla poszczególnych rejonów Ziemi - stratotypach. Są to szczególne, wyselekcjonowane, profile litostratygraficznymi w terenie. W sensie fizycznym są to obiekty przyrody nieożywionej spełniające określone warunki reprezentatywności przebiegu zjawisk w historii geologicznej danego obszaru oraz będące wzorcami i punktami odniesienia do wszelkich geologicznych porównań. Dzięki stratotypom możliwa staje się korelacja (komunikacja) badań dziejów geologicznych pomiędzy poszczególnymi częściami świata. Zbadano fizyczny stan stratotypów miocenu (jednej z najszerzej reprezentowanych epok geologicznych obszaru Polski) na Wyżynie Miechowskiej – obszarze o znaczącej tradycji badań geologicznych, posiadającej obecnie status regionu o wybitnie wiejskiej gospodarce. Z przeprowadzonych badań terenowych wynika, że żaden spośród stratotypów miocenu nie znalazł się pośród realizacji Ustawy o ochronie przyrody. Te formy dziedzictwa przyrody nieożywionej uległy fizycznej degradacji oraz wyparciu ze świadomości lokalnych społeczności. Wyjątkiem okazał się stratotyp zlokalizowany w miejscu pozyskiwania kopalin. Lokalny zakład wydobywczy okazał się najsprawniejszym rozwiązaniem dla funkcjonowania i dostępności stratotypów. Ten właśnie rodzaj przemysłu i powiązany z nim niewielki zakład przerabiający surowiec – okazały się najskuteczniejszym mechanizmem wiążącym naukę (podstawowe badania geologiczne) i rewitalizację obszarów wiejskich. Ten kierunek rewitalizacji odbywa się poprzez nieinwazyjne dla środowiska naturalnego i zgodne z zasadami społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) pozyskiwanie surowca mineralnego dla wytwarzania unikatowych, regionalnych, produktów.