Głównym celem badań była ocena zanieczyszczenia osadów dennych małych zbiorników wodnych o różnym typie użytkowania zlewni wybranymi metalami ciężkimi. Do badań wybrano dwa oczka znajdujące się w miejscowości Mostkowo. Pierwszy mały zbiornik wodny otoczony jest polami, na których uprawiane są zboża bez użycia nawozów organicznych i mineralnych (NPK). Drugi zbiornik znajduje się w parku w pobliżu zabudowań wiejskich. Próby pobierano próbnikiem rdzeniowym osadów dennych KC Denmark. Próbki pobierano z 4 warstw osadów, z głębokość: 0–5, 5–10, 10–20 i 20–30 cm. Pobór próbek wykonano jednorazowo w okresie zimowym (2014 roku), spod lodu, z trzech punktów. Materiał osadów przygotowano do dalszej analizy, zgodnie z procedurami stosowanymi w gleboznawstwie. Zawartość metali ciężkich (Cd, Cr, Cu, Ni, Pb i Zn) wyznaczono metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej aparatem ASA ICE 3000 Thermo Scientific po uprzednim wytrawieniu w mieszaninie (5: 1) stężonych kwasów (HNO₃ i HClO₄). Wyższe wartości pH miały osady oczka położonego w parku wiejskim, niż oczka położonego w obrębie pól uprawnych (odczyn obojętny i zasadowy). W obu badanych oczkach wodnych największe stężenia badanych metali ciężkich wystąpiły w najgłębszych punktach badawczych (głęboczki). W oczku położonym w obrębie upraw rolnych najwyższe stężenia kadmu, miedzi, ołowiu i cynku wystąpiły w warstwie 0–5 cm, zaś niklu i chromu w warstwie 20–30 cm. W oczku położonym w parku najwyższe wartości wystąpiły w punkcie badawczym położonym w środku oczka części w warstwie 10–20 cm. Oczko nr 2 charakteryzowało się największymi średnimi stężeniami metali ciężkich, z wyjątkiem ołowiu w warstwie 10–20 cm. Według geochemicznej oceny jakości osadów zaproponowanej przez Bojakowską i Sokołowską [1998] większość próbek należy do I klasy czystości, a reszta okazyjnie do II-giej.