Praca przedstawia charakterystykę strukturalną i funkcjonalną zespołów nematofauny, zasiedlających osady na linii wody w południowym Bałtyku. Wolnożyjące nicienie oznaczono do rodzaju oraz określono ich strukturę troficzną. Zagęszczenie nematofauny na badanych stanowiskach wahało się od 10,52 ± 9,82 osob./10 cm² do 124,49 ± 76,39 osob./10 cm². Najliczniej występowały nicienie z rodzaju Ascolaimus, stanowiąc od ok. 45% do 74% całkowitej liczebności nematofauny. Łącznie w okresie badań stwierdzono nematofaunę należącą do 7 rodzajów. Za zasadniczy element nematofauny zasiedlającej osady na linii wody uznano nicienie z rodzajów: Ascolaimus, Axonolaimus, Enoplolaimus i Daptonema. Pod względem funkcjonalnym dominowali nieselektywni osadożercy, osobniki z nieuzbrojoną torebką gębową, reprezentowane przez nicienie z rodzajów: Ascolaimus, Axonolaimus, Theristus i Daptonema.