Celem pracy było określenie możliwości zastosowania pola magnetycznego do kondycjonowania osadów preparowanych dualną metodą chemiczną z zastosowaniem koagulanta żelazowego PIX 113, oraz 2 rodzajów organicznych polielektrolitów: Superfloc C-494, oraz Superfloc C-496. W celu dokonania oceny wpływu parametrów procesowych (prędkość i kierunek przepływu osadów przez cewkę) badania prowadzono w kilku kombinacjach badawczych różniących się sposobem preparowania osadów, oraz kierunkiem i prędkością przepływu przez solenoid. Analizy podzielono na 2 etapy, różniące się zastosowanym polielektrolitem. Do określenia zmian podatności na odwadnianie posłużono się testem czasu ssania kapilarnego, oraz oporem właściwym filtracji i uwodnieniem końcowym osadów. Oceny jakości cieczy osadowych dokonano na podstawie wartości chemicznego zapotrzebowania na tlen. Najkorzystniejsze efekty oddziaływania pola magnetycznego osiągnięto stosując polimer Superfloc C-494, oraz przepływ przez solenoid w kierunku S-N z prędkością 1.0 l/min. Uzyskane rezultaty świadczą jednak o tym, że wpływ pola magnetycznego na podatność na odwadnianie badanych osadów jest zmienny, zależny zarówno od kierunku i prędkości przepływu osadów, jak również od rodzaju środka kondycjonującego. Aby móc jednoznacznie określić możliwość zastosowania pola magnetycznego do kondycjonowania osadów ściekowych, niezbędne są dalsze badania.