Przeprowadzono studium literaturowe określające stan wiedzy w zakresie występowania oraz metod oznaczania wybranych grup mikrozanieczyszczeń, znacząco różniących się od siebie regulowanych Dyrektywą 2000/60/WE w środowisku wodnym. Do opracowania wybrano: 4-tert-oktylofenol, ftalan bis(2-etyloheksylu), heptachlor, epoksyd heptachloru i antracen. Opisano metody ekstrakcji, rozdziału chromatograficznego oraz detekcji poszczególnych związków. Procedury oznaczenia porównano pod kątem czułości analitycznej stosując jako parametry charakteryzujące instrumentalną granicę detekcji i oznaczalności. Dla każdego związku wybrano metodę oznaczania o największej czułości. Ponadto zestawiono wartości stężeń omawianych mikrozanieczyszczeń w wodnych próbkach środowiskowych oraz wskazano możliwe źródła ich pochodzenia.