PL EN
FUNKCJE OBIEKTÓW HYDROLOGICZNYCH NA TERENACH POEKSPLOATACYJNYCH ODKRYWKI „WŁADYSŁAWÓW”
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Gleboznawstwa i Rekultywacji, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Piątkowska 94, 60-649 Poznań
 
 
Data publikacji: 04-10-2015
 
 
Inż. Ekolog. 2015; 44:104-108
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Eksploatowane przez kopalnię węgla brunatnego „Adamów” złoża węgla położone są na obszarze wysoczyzny tureckiej, należącej do makroregionu Niziny południowo- wielkopolskiej. Cechą tego regionu są nie tylko niskie opady, ale także brak zbiorników wodnych i dużych cieków. Działalność górnicza spowodowała duże zmiany w sieci hydrologicznej, dotyczące nie tylko likwidacji, przełożenia czy przebudowy koryt rzecznych, ale także powstanie nowych obiektów gromadzących wodę. Należą do nich osadniki wód „brudnych”, a także zbiorniki retencyjne powstające w wyrobiskach poeksploatacyjnych, w ramach rekultywacji wodnej. Po zakończeniu wydobycia węgla funkcjonowanie tych obiektów uzależnione jest od uwarunkowań hydrologicznych i hydrotechnicznych. Problem ten przedstawiono na przykładzie osadnika wód brudnych i wyrobiska końcowego, poddawanego rekultywacji wodnej na terenach pogórniczych Odkrywki Władysławów. Odkrywka zakończyła swoją działalność w roku 2013. Wyrobisko końcowe jest bezodpływową niecką o kubaturze 42 mln m3, położonej w obrębie zlewni rzeki Topiec stanowiącej lewostronny dopływ Warty.
 
REFERENCJE (8)
1.
Galiniak G., Polak K., Różkowski K., Kazanowska-Opala K., Pawlecka K., 2014. rekultywacja wodna jako czynnik determinujący sukces branży górnictwa odkrywkowego w praktyce sozologicznej. Przegląd Górniczy, 10, 122–127.
 
2.
Gilewska M., Otremba K., Cejdler J., Siera W. 2013. Kształtowanie środowiska przyrodniczego na terenach poeksploatacyjnych odkrywki „Władysławów”. Węgiel Brunatny, 2(83), 15–18.
 
3.
Jagodziński Z. 2009. Wpływ sposobu zwałowania na wielkość wyrobiska końcowego na przykładzie odkrywki „Drzewce” w KWB „Konin”. Górnictwo i Geoinzynieria, 2, 159–168.
 
4.
Kasztelewicz Z., Gilewska M., Otremba K., Galiniak G., Różkowski Kazimierz, Zajączkowski M., Sikora M., 2013. Możliwe kierunki rekultywacji (leśna, rekreacyjna, fitomelioracyjna) nieruchomości po osadniku „Bogdałów” i „Władysławów”. Fundacja Nauka i Tradycje Górnicze, Kraków, ss. 37.
 
5.
Orlikowski D., Szwed L. 2009. Wodny kierunek rekultywacji w KWB „Adamów” SA – inwestycja w przyszłość regionu. Górnictwo i Geoinżynieria, 2, 351–361.
 
6.
Ostrega A., Polak K., Cała K., Różkowski K., Bucholski K. Wojnicka-Put B. 2010. Koncepcja rewitalizacji zbiornika Władysławów wraz z otoczeniem. Etap I – Opracowanie wytycznych dla rewitalizacji odkrywki Władysławów wraz z otoczeniem na podstawie analizy uwarunkowań. Kraków, ss. 91.
 
7.
Otremba K., Mocek A. Owczarzak W., Rybczyński P. Giebień Z. 2014. Koncepcja zadarnienia skarp zbiornika „Władysławów”. Poznań, ss. 21.
 
8.
Różkowski K., Polak K. Cała M. 2010. Wybrane problemy związane z rekultywacją wyrobisk w kierunku wodnym. Górnictwo i Geoinżynieria, 4, 517–525.
 
Journals System - logo
Scroll to top