PL EN
OCENA STANU JAKOŚCI WÓD JEZIORA ŁOMNO
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Inżynierii Biosystemów, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, ul. Wojska Polskiego 28, 60-637 Poznań
 
 
Data publikacji: 01-02-2016
 
 
Inż. Ekolog. 2016; 46:24-30
 
Jezioro Łomno znajduje się w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Murowana Goślina, w miejscowości Wojnówko, w odległości 15 km od centrum Poznania i 8 km od centrum Murowanej Gośliny. Jest to niewielki rynnowo- wytopiskowy zbiornik o powierzchni 19 ha, w najgłębszym miejscu jego głębokość wynosi 6,7 m. Zbiornik pełni przede wszystkim funkcje łowieckie, jak również rekreacyjne, gdzie wyznaczone jest miejsce kąpieliskowe. Nieopodal linii brzegowej znajduje się szereg domków letniskowych Badania polegały na sprawdzeniu podstawowych parametrów fizyczno-chemicznych wody w jeziorze. Pomiary na jeziorze zostały przeprowadzone w okresie wiosenno letnim 2013 roku, za pomocą specjalistycznej aparatury pomiarowej, takiej jak sonda tlenowa, konduktometr, elektroda pH, fotometr i krążek Secchiego. Uzyskane wyniki badań zostały przedstawione graficznie w dalszej części pracy, a szeroka analiza wyników pozwoliła na opracowanie i sformułowanie wniosków.
SŁOWA KLUCZOWE
 
REFERENCJE (18)
1.
Choiński A., Kaniecki A., 1996. Wielka encyklopedia geografii świata. Tom IV. Wody ziemi. Wyd. Kurpisz s.c. Poznań, 39–40.
 
2.
Harper D. 1992. Eutrophication of freshwaters: principles, problems and restoration. Chapman and Hall, London.
 
3.
Hillbricht-Ilkowska A., 1989. Różnorodność biologiczna siedlisk słodkowodnych – problemy, potrzeby, działania. Idee Ekologiczne, Ser. Szkice 13, 7. 13–55.
 
4.
Kajak Z., 1998. Hydrobiologia – limnologia. Ekosystemy wód śródlądowych. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
5.
Kajak Z., 2001. Eutrofizacja jezior, wyd. PWN, Warszawa.
 
6.
Kalff J., 2001. Limnology. Protice Hall, New Jersey.
 
7.
Kubiak J., Tórz A., 2005. Eutrofizacja. Podstawowe problemy ochrony wód jeziornych na Pomorzu Zachodnim. Słupskie Prace Biologiczne 2, 17–36.
 
8.
Lossow K. 1995a. Odnowa jezior. Ekoprofit, nr 5, 11–15.
 
9.
Lossow K. 1995b. Zanikajace jeziora. Ekoprofit, 07/08, 40–45.
 
10.
Lossow K., 1998. Ochrona i rekultywacja jezior – teoria i praktyka. Idee ekologiczne, Ser. Szkice 13, 7, 55–71.
 
11.
Lossow K., Gawrońska H. (1998): External input to Lake Wadag- Effective and Estimate Loadings. Pol. J. Envir. Stud., 7 (2), s. 95–98.
 
12.
Olszewski P., 1971. Trofia a saprobia. Zeszyty Naukowe WSR w Olsztynie Ser. C, Supl. 3, 5–14.
 
13.
Osuch E., Osuch A., Podsiadłowski S., Przybył J., Walkowiak R., 2015. Zmienność emisji gazów podczas aeracji pulweryzacyjnej. W: M. Lipiński, J. Przybył (red.) Aktualne problemy inżynierii biosystemów. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, Poznań 44–52.
 
14.
Pliński M., 2009. Przyczyny i skutki zakwitów sinicowych. W: Materiały konferencji IV Ogólnopolskie Warsztaty Sinicowe „Toksyczne zakwity sinic w wodach słodkich i słonawych”. Uniwersytet Gdański, Instytut Oceamografii, Regionalne Centrum Sinicowe, Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne, Gdynia, 4–8.
 
15.
Podsiadłowski S., Gołdyn R., 2009. Metody zrównoważonej rekultywacji jezior. Wielkopolski Biuletyn Ekologiczny nr 3.
 
16.
Starmach K., Wróbel S., Pasternak K., 1978. Hydrobiologia. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
 
17.
Zdanowski B., 1983. Chlorophyll content and visibility of Secchi’s disc in 46 lakes. Ekol. Pol., 31, 333–352.
 
18.
Żmudziński I., Kornijów R., Bolałek A., Górniak A., Olańczuk-Neyman K,. Pęczalska A., Korzeniewski K., 2002. Słownik hydrobiologiczny. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, s. 65, 191, 192.
 
Journals System - logo
Scroll to top