Celem podjętych badań było określenie oddziaływania związków fluoru oraz selenu (na dwóch stopniach utlenienia: IV i VI), wprowadzonych osobno oraz w mieszaninie na aktywność fosfatazową gleby lekkiej. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na piasku gliniastym o zawartości węgla organicznego 8,7 g/kg, do którego wprowadzono w różnych kombinacjach fluor (10 mmol/kg) oraz selen (0,05 mmol/kg). W odstępach tygodniowych przez okres 28 dni oznaczano spektrofotometrycznie aktywność fosfatazy alkalicznej i fosfatazy kwaśnej. Na podstawie otrzymanych wyników obliczono wskaźniki oporności enzymów (RS). Wykazano że wprowadzenie do gleby fluoru i selenu spowodowało istotne statystycznie obniżenie aktywności oznaczanych enzymów. Aktywność fosfatazy alkalicznej charakteryzowała się większą wrażliwością na obecność fluoru i selenu w glebie niż fosfataza kwaśna. Dla fosfatazy alkalicznej największe obniżenie RS wystąpiło po aplikacji fluoru wraz z selenem na stopniu utlenienia IV, a dla fosfatazy kwaśnej – fluoru wraz z selenem na stopniu utlenienia VI.